Geld verdienen met je toeleverancier maar dan breder
Je vraagt je misschien af waarom ik aan deze blogserie begonnen ben. Ik ga het je uitleggen en daarna ook meer over deze intrigerende titel ‘Geld verdienen met je toeleverancier’ vertellen. Aanvankelijk hadden we gepland om een kennissessie te organiseren met als thema (je raadt het al) Geld verdienen met je toeleverancier. Daar hebben we vanwege COVID-19 meerdere malen van af moeten zien. We konden het blijven uitstellen, maar ik wilde niet meer wachten en graag iets concreets aanbieden. Daarom is gekozen om het thema wat breder te presenteren, om de bewustwording te creëren, te laten zien welk potentieel er is als men over de muren van het eigen bedrijf kijkt. Zowel naar boven en naar onder in de keten van de toegevoegde waarde. Daarom zijn we met deze serie blogs begonnen, om het verhaal met een persoonlijk perspectief, een kop en een staart te geven. Vandaag het thema waar de kennissessie over zou zijn gegaan.
Onze sterkste kracht
Ik heb me altijd afgevraagd wat de sterkste kracht van ons bedrijf is, want dat is hetgeen je zou moeten versterken. In ieder geval zeker niet uit het oog verliezen. Het echte succes van je onderneming ontstaat juist als andere bedrijven de waarde van je bedrijf zien. Ik bedoel prijs, levertijd en kwaliteit zijn heel belangrijk, maar buiten de interne organisatie zijn efficiëntie, adaptatie van het informatieverkeer en milieubelasting steeds belangrijkere waarden. Laten we daar eens op inzoomen.
Efficiëntie
Door te weten welke stappen een product in de keten doorloopt, kun je ervoor kiezen dat zaken zoals logistiek een grotere gemeenschappelijke betekenis krijgt. Een OEM die een machine ontwikkelt, waarbij een gedeelte van de som der delen wordt afgegeven aan de inkooporganisatie om te resourcen, daar wordt een groep toeleveranciers uit gekozen. Deze toeleveranciers bezitten vanwege hun core business een aantal natuurlijke eigenschappen. Een groothandel moet bijvoorbeeld als specialisme een sterke logistiek kant bezitten, terwijl een maakdelenleverancier zijn specialisme heeft op de interne logistieke bewegingen van de werkplaats en hopelijk ook op de bewerkingen die hij uitvoert. Waarom wordt de groothandel niet betrokken om alle logistieke bewegingen van de keten bij te houden en daarin een actievere rol te spelen? En waarom wordt de maakdelenleverancier niet meer betrokken bij de modulebouw en de subassemblages? De infrastructuur heeft hij immers al in zijn bedrijf liggen. Het zou een kosteneffectieve verbetering zijn, aangezien de OEM’er weer dezelfde voorraad en verzamelactiviteiten moet doen die al bij de maakdelentoeleverancier aanwezig zijn. Dus door de sterktes en eigenlijk de resources van elkaar te gebruiken zou een nog sterkere samenwerking kunnen ontstaan. Zo zou in bovenstaand voorbeeld de inkoop van de OEM worden ontlast door het najagen van de onderlinge levertijden. Men kan zich meer kan toeleggen in ontwikkeling en verkoop van haar producten doordat de groothandel de logistiek van de inkoop overneemt. Wat betreft de maakdelenleverancier ontlast deze de voorraadbewegingen van de OEM’ers en productie. Er hoeft zelfs geen ijzeren voorraad meer te liggen van de subassembly-onderdelen bij de main supplier.
Adaptie van informatieverkeer
De onderlinge systemen van de keten zijn vandaag de dag zeker niet gestroomlijnd. Het was waarschijnlijk ook om deze reden dat chipmachinefabrikant ASML de toeleveranciers het platform Model Based Design (MBD) sterk aanbevolen. Het step 242 formaat, een 3D ontwerp waarin allerlei informatie die nodig is voor de productie van het onderdeel toegevoegd kan worden. Door met één platform te werken, verdwijnt de jungle van applicaties en systemen die nodig zijn om het product te maken. Hetzelfde systeem is tegelijkertijd bruikbaar in het gehele productieproces. Van design tot het maken van NC-code voor de bewerkingsmachines tot de meetprogramma’s van de meetmachines. Niet alleen CAD-modellen zijn zeer nuttig om in één platform te gebruiken. Zo zou de inkoop kunnen profiteren van een gemeenschappelijk systeem tussen hen en de toeleverancier. Door inkoopregels van de klant direct te importeren in het ERP systeem, zou op het moment van een nacalculatie, inkoop de gegevens kunnen verstrekken, die ervoor kunnen zorgen de ideale inkoopaantallen te extraheren, zodat prijs op productieaantal afgestemd kan worden (met inachtneming tot de ideale grijpvoorraad en indien van toepassing). Zo verloopt de facturatie niet meer als digitale versie van een brief, maar als direct in de verwerkbare data die het inkoopsysteem nodig heeft om de gegevens direct te verwerken.
Ook zijn er in de wereld van productie grote stappen gemaakt, op het gebied van productie op demand. Maar uit eigen ervaring weet ik dat een beperkte voorraad ook een noodzakelijk kwaad is. Het zorgt voor enerzijds een bepaalde efficiëntie, omdat je niet altijd wil dat er veel aanvoerbewegingen zijn. Zodra toeleveranciers de verkoopbehoefte van hun bovenliggende klant kunnen inzien, dan kan de voorraad en productie op tijd worden afgebouwd. Op deze manier komt de keten niet met winkeldochters die weer tot verspilling van materiaal en energie leiden te zitten. Zelfs in goed beheerde bedrijven is het percentage van de dode of verouderde voorraad 20 tot 30 procent. Dit kan met een goed doordachte ketenintegratie van onderlinge bedrijfsinformatiesystemen verbeterd worden. De effectieve voorraad en productieaantallen kunnen worden afgestemd op zowel de marktvraag als de verkoopbegrotingen.
Milieubelasting en de circulaire rol van grondstoffen
Wie zich bewust is, weet dat milieutechnische effecten zich niet alleen afspelen binnen de muren van het eigen bedrijf. Wie zijn galvanische behandeling in de lageloonlanden laat doen, kan zich afvragen of door het lage prijsniveau de milieuregels wel in acht worden genomen. Het zal niet lang op zich laten wachten of er komt een ketenverantwoording omtrent zaken die een negatief effect hebben op het milieu. Zo heb ik weleens de vraag gesteld aan verscheidene afvalinzamelaars wat ze met het kunststof POM deden. POM is een kunststof waarvan veel onderdelen in de mechanische industrie gemaakt worden. Opmerkelijk was dat het restafval gewoon verbrand werd, terwijl andere groepen van thermoplasten zoals PA, PE, PP, en PVC gewoon ingezameld worden. Het Arnite of PETP kwam het dichtste bij de POM-eigenschappen, waardoor we misschien de alternatieven onder de loep moeten nemen. Maar ook kleine praktische zaken kunnen een aandeel in de milieuontlasting leveren. Met betrekking tot verpakkingen zijn we in het verleden herbruikbare verpakkingen gaan gebruiken. Je ziet nu dat veel bedrijven dit idee al omarmen, omdat het zowel een kosten- als een milieuvoordeel oplevert. Nog meer voordeel levert het op als de verpakkingen gebruikt kunnen worden in de interne logistiek van de diverse toeleveringsketens. Dit zou zo door een ‘kanban’ systeem via een pull-systeem de productieflow kunnen activeren bij de toeleveranciers met in achtneming van de te verwachte verkopen. En daar hebben we het al: het belang van keteninformatie.
Als ik een voorspelling zou moeten maken waar de toeleveringsketens naartoe groeien, dan zouden we het Orwelliaanse jaar 2084 kunnen nemen. Hierover de volgende keer meer. Dat is trouwens dan het laatste blog waarin ik de ontwikkelingen die naar de ondergang van mijn eigen bedrijf zullen leiden zal beschrijven.
Dus … zij die sterven gaan, groeten u,
Dit blog is onderdeel van de zesdelige blogserie speciaal voor directie en inkopers werkzaam in de machine-industrie en apparatenbouw. Lees ze allemaal en ontdek hoe je met je toeleverancier geld verdienen kunt. Een keer sparren? Neem dan gerust contact op.