In mijn vorige blog kon je lezen, hoe ik, vanwege de aankomende bedreigingen, werkte aan een plan om onze werkplaats toekomstbestendig te maken.
Operators
Hoe kon ik onze werkplaats toekomstbestendig te maken? Het eerste idee was om gebruik te gaan maken van ongeschoolde mensen in onze branche. Deze medewerkers zouden we op den duur zodanig kunnen inzetten dat zij toch hoogwaardige onderdelen konden maken. Het aantrekken van goede vaklieden was en is altijd het oude liedje. Er is altijd een tekort aan goede vaklieden. Maar in die tijd groeide het aantal arbeiders uit de Oostbloklanden. Zij waren erg toegankelijk door het aanbod, wilden hard werken en veel van hen wilde ook hier een bestaan opbouwen vanwege de situatie in eigen land. Motivatie en werkethiek, het was er allemaal. Bijna alles klopte aan deze mensen. Met de juiste training en hulpmiddelen konden we hen als operators in onze werkplaats inzetten. Maar daar was een essentiële tweede groep voor nodig: de machinestellers.
Machinestellers
De machinestellersgroep moest uit een nieuw type medewerker bestaan die in een zo kort mogelijke tijd een machine kon omstellen, foutloos kon aftesten en eventuele optimalisaties aan het CNC-programma helder aan de programmeurs door kon geven. Aangezien we geen bijzondere eisen stelden aan de operators, moesten de machinestellers alle werkzaamheden zodanig voorbereiden dat het onfeilbaar (foolproof) was. Je kon in feite stellen dat fouten van operators evengoed toe te rekenen waren aan de machinestellers. De machinestellers faalden in dat geval in hun kennisoverdracht naar de operators. De functie van machinesteller was een belangrijke. Het opleidingsprogramma was dan ook behoorlijk omvangrijk. Wilde je een machinesteller worden, dan moest je twee keer per week ’s avonds terugkomen om het leertraject te volgen. Dat vergde werkethiek en motivatie. Je kon hierdoor meteen het kaf van het koren scheiden. Er werd lesgegeven in procesoptimalisatie, kwaliteitscontrole, aanpassing van de programmatuur, fysieke machinebediening, foutenanalyse en het aftesten van machines. Bovendien leerden ze hoe ze bijvoorbeeld onder stress kalm konden blijven. Kortom: ze leerden allerlei zaken die je doorgaans niet in het regulier onderwijs leerde. Elke machinesteller kon 3 leertrajecten doorlopen. De gradaties 1 t/m 3 gaven het niveau van de steller aan. Daarmee boden we de mensen ook een loopbaanvooruitzicht.
Werkvoorbereiders/CADCAM programmeurs
Tot slot was er een derde essentiële groep: de werkvoorbereiders/CAD-CAM programmeurs. Dat waren de mensen die de meeste ervaring hadden in het bewerken van onderdelen. Het was een extra stap die een ambitieuze machinesteller, nadat hij alle gradaties had doorlopen, nog kon maken. De kennisstructuur van het bedrijf zat als een piramidevorm in elkaar. Het hele plan liep als een militaire operatie en de mensen in opleiding waren de meest gemotiveerde die ik ooit in mijn carrière gezien heb.
High performance teams
Het was veel werk, maar het leverde dito veel revenuen. Ik zie zoveel bedrijven waar de medewerker een ondergeschikte factor is. Elk bedrijf zou een coach moeten hebben die de interne verhoudingen weet te verbeteren, die persoonlijke doelen kan stellen en voortdurend werkt aan het elimineren van bedrijfspolitiek. Als je dit serieus aanpakt kan dit een belangrijke sterkte van een bedrijf worden. Je kunt echt bergen verzetten als je de stimulus bij je medewerkers weet te activeren. En wát een heerlijk moment was dat: alle arbeid kwam tot zijn recht en de werkplaats liep als een goed gesmeerde machine. Iedereen had duidelijke taken en verantwoordelijkheden. Het plan om op te schalen en eventueel te downsizen was mogelijk geworden zonder de knowhow van het bedrijf te schaden. Tegelijkertijd gaven we medewerkers met onze loopbaanmogelijkheden een doel. Net als ondernemers, hebben ook zij doelen nodig om net dat beetje extra te geven waardoor je excellent presteert.
Op naar het volgende vraagstuk
Uiteindelijk, draait het bij massaproducten om drie zaken: 1) de prijs, 2) de prijs en je raadt het al 3) de prijs. Kwaliteit en levertijd zorgen alleen maar dat je de opdracht mag blijven maken. Echter, een goede werkplaatsorganisatie is één, maar hoe krijgen we hiermee het werk wat in het buitenland lag terug? Dit was de aanleiding tot het automatiserings-vraagstuk. Veel bedrijven hadden successen geboekt met onbemande cellen. Robots die de machines belaadden. En dit was misschien ook een oplossing voor ons. Het ging zeker goed, maar om zulke investeringen snel te kunnen doen, rendeerde we nog niet genoeg. Wat konden we dan wél aan automatisering doen?
Hartelijke groet,
Dit blog is onderdeel van de zesdelige blogserie speciaal voor directie en inkopers werkzaam in de machine-industrie en apparatenbouw. Lees ze allemaal en ontdek hoe je met je toeleverancier geld verdienen kunt. Een keer sparren? Neem dan gerust contact op.